Bez tytułu, Galeria P.O. Box 17

Galeria P.O. Box 17 prowadzona przez Tomasza Sikorskiego i Tomasza Konarta powstała jako kontynuacja działalności Galerii Mospan (zamkniętej w 1978 roku). Galeria nie miała stałej siedziby, posiadała tylko skrzynkę pocztową nr 17 w Urzędzie Pocztowym nr 65, 00-973 Warszawa. Organizowała gościnne wydarzania w siedzibach innych instytucji. Oprócz tego prowadziła dystrybucję druków artystycznych na zasadzie sztuki poczty (mail art). Tomasz Sikorski zaprosił Krzysztofa Zarębskiego, aby ten wykonał performance w ramach programu Galerii w klubie Stodoła. Artysta zaprosił do udziału w tym wydarzeniu skrzypaczkę Elektrę Kurtis, siostrę muzyka Milo Kurtisa. Zarębski podzielił całość na kilka sekwencji. Performance trwał około pół godziny i odbywał się w wolnym tempie. Elektra Kurtis ubrana na biało stała na podeście. Wydobywające się ze skrzypiec dźwięki towarzyszyły działaniom Zarębskiego, który manipulował swoimi niecodziennymi przedmiotami – fetyszami, stanowiącymi „podpis artysty”; wiszący w powietrzu i ubrany w futerko smyczek, włosy zamrożone w bryle lodu, kostki lodu na talerzu, zdjęcie artysty zatopione w plastikowej torebce z wodą, piana zabarwiona na różowo, którą pokrywał różne przedmioty i siebie, doniczka z roślinami i sztuczną szczęką.

Częścią dokumentacji z tego wydarzenia jest film Tomasza Sikorskiego - fragment jego pracy dyplomowej (Reżyseria spektaklu audiowizualnego pt. Krzysztof Zarębski – Strefy kontaktu), którą obronił na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej ASP, właśnie w 1979 roku. Film składa się z fragmentów dokumentacji performance Zarębskiego w P.O. Box 17, a także z działań artysty wykonanych w Galerii Pracowni Dziekanka również w tym roku.