Razorsharp

W galerii Nolo Contendere w NY w lutym 1986 odbyła się wystawa Razorsharp z udziałem trójki artystów Kembry Pfahler, Waltera Sipsera, Krzysztofa Zarębskiego, której kuratorem był Michael Carter. Kembra Pfahler pokazała duży asamblaż, Walter Sipsera rysunki, Zarębski instalację z manekinem żywym mchem, zamrożonymi przedmiotami; płytami gramofonowymi, paznokciami, smaczkami, itp. Kilka dni po otwarciu wystawy  w klubie ABC No Rio odbył się wieczór performance samym tytułem Razorsharp, również zorganizowany przez Cartera. W wydarzeniu tym wystąpiła  Kembra Pfahler oraz Zarębski z Krystyną Jachniewicz.

Na scenie ustawiona została instalacja –  postać zbudowana z krzesła, nóg wyciętych z dykty, plastikowych białych widelców, smoczków i białej styropianowej główki. Na podłodze rozciągał się biały szeroki pas, przechodzący przez krzesło. W dużym naczyniu Zarębski  przygotował pianę, która później rozrzucił na scenie wokół postaci/rzeźby. Artysta malował białą farbą znaki „plus” na lewej nodze postaci/rzeźby, oraz znaki „minus” na prawej. Na lewej nodze przeczepił palące się świeczki, na prawej kostki lodu. W tym czasie Krystyna Jachniewicz malowała czerwone serduszka na białym pasie, do których Zarębski dorysował  cienkie, wijące się linie przypominające plemniki. Następnie między nogami postaci ustawił obiekt w kształcie cylindra zbudowany ze znalezionej, grubej i  okrągłej formy z pleksi, drutu kolczastego i pięciu grubych plastikowych rurek, w których umieścił czerwone paznokcie. Zarębski położył się na walcowatym obiekcie w takiej pozycji, żeby okolica jego brzucha dotykała drutu kolczastego. Jachniewicz przyczepia na nim czerwone papierowe serduszka – od ramienia aż po stopy. Następnie unosi rurki z czerwonymi paznokciami i każdą z nich wkładam  palec prawej dłoni.